Premiery

Niezatapialne to ujmujący przepływ poetyckiej wrażliwości, refleksji na temat relacji ludzko-pozaludzkich, odwołań do nauk Czarnego feminizmu oraz spekulacji o świecie wolnym od wyzysku i militaryzmu.

Świat we mnie, ja w świecie to zbiór esejów, wykładów oraz medytacji, splatający buddyjską filozofię z doświadczeniem aktywistycznym i namysłem nad duchową relacją łączącą naz z Ziemią i pozaludzkim światem.

Przełomy to poruszający esej w formie listu do córki, w którym autorka opowiada o dziedzictwie kolonializmu, queerowym rodzicielstwie, istocie wspólnoty, ekstraktywnej naturze kapitalizmu i katastrofie klimatycznej.

Postkolonialny wiersz miłosny jest hymnem na cześć pożądania i głosem sprzeciwu wobec prób wymazywania kolonialnych krzywd. Jednak zamiast rozliczeń Natalie Diaz proponuje intymną i ekstatyczną przyjemność, przeżywaną na przekór opresyjnym porządkom.